Challenge Coin'ler Nasıl Görünüyor?

Genellikle, meydan okuma paraları yaklaşık 1,5 ila 2 inç çapında ve yaklaşık 1/10 inç kalınlığındadır, ancak stilleri ve boyutları çok çeşitlidir; bazıları kalkanlar, beşgenler, ok uçları ve köpek etiketleri gibi alışılmadık şekillerde bile gelir. Paralar genellikle kalay, bakır veya nikelden yapılır ve çeşitli yüzeyler mevcuttur (bazı sınırlı sayıda üretilen paralar altın kaplamadır). Tasarımlar basit olabilir - kuruluşun ambleminin ve sloganının bir gravürü - veya emaye vurguları, çok boyutlu tasarımlar ve kesikler olabilir.

Challenge Coin'in Kökenleri

Meydan okuma madeni paraları geleneğinin neden ve nerede başladığını kesin olarak bilmek neredeyse imkansızdır. Kesin olan bir şey var: Madeni paralar ve askerlik hizmeti modern çağımızdan çok daha eskilere dayanır.

Kayıtlı bir askerin cesareti için parasal olarak ödüllendirildiği bilinen en eski örneklerden biri Antik Roma'da gerçekleşmiştir. Bir asker o gün savaşta iyi performans gösterirse, tipik günlük ücretini ve ayrıca bir bonus olarak ayrı bir madeni para alırdı. Bazı kaynaklar, madeni paranın geldiği lejyonun bir işaretiyle özel olarak basıldığını ve bu nedenle bazı erkeklerin madeni paralarını kadınlara ve şaraba harcamak yerine hatıra olarak sakladıklarını söyler.

Günümüzde, askeriyede madeni paraların kullanımı çok daha ayrıntılıdır. Birçok madeni para hala iyi yapılmış bir iş için takdir göstergesi olarak dağıtılırken, özellikle askeri bir operasyonun parçası olarak görev yapanlar için, bazı yöneticiler bunları neredeyse bir koleksiyona ekleyebilecekleri kartvizitler veya imzalar gibi takas ederler. Ayrıca, bir askerin belirli bir birimde görev yaptığını kanıtlamak için kimlik rozeti gibi kullanabileceği madeni paralar da vardır. Diğer madeni paralar ise tanıtım için sivillere dağıtılır veya hatta bir bağış toplama aracı olarak satılır.

İlk Resmi Challenge Coin…Belki

Challenge coin'lerin nasıl ortaya çıktığından kimse emin olmasa da, bir hikaye I. Dünya Savaşı'na dayanır; zengin bir subay, adamlarına vermek üzere uçan filonun amblemini taşıyan bronz madalyonlar bastırmıştır. Kısa bir süre sonra, genç uçan aslardan biri Almanya üzerinde vurulmuş ve esir alınmıştır. Almanlar, boynunda taşıdığı madalyonun bulunduğu küçük deri kese hariç, üzerindeki her şeyi almışlardır.

Pilot kaçtı ve Fransa'ya doğru yola çıktı. Ancak Fransızlar onun bir casus olduğuna inandılar ve onu idama mahkûm ettiler. Pilot kimliğini kanıtlamak için madalyonu sundu. Bir Fransız askeri amblemi tesadüfen tanıdı ve idam ertelendi. Fransızlar kimliğini doğruladı ve onu birliğine geri gönderdi.

En eski meydan okuma madeni paralarından biri, Kore Savaşı sırasında adamları için yaptırdığı 17. Piyade Alayı Albay "Buffalo Bill" Quinn tarafından basılmıştır. Madeni paranın bir yüzünde yaratıcısına bir selam olarak bir bizon, diğer yüzünde ise Alayın amblemi yer almaktadır. Adamların deri bir kese yerine boyunlarına takabilmeleri için üstüne bir delik açılmıştır.

Meydan Okuma

Hikayeler, meydan okumanın II. Dünya Savaşı'ndan sonra Almanya'da başladığını söylüyor. Orada görevli Amerikalılar, "pfennig çekleri" düzenleme yerel geleneğini benimsediler. Pfennig, Almanya'daki en düşük madeni para birimiydi ve bir çek çağrıldığında elinizde yoksa, biraları satın almak zorundaydınız. Bu, bir pfennig'den bir birimin madalyonuna dönüştü ve üyeler, bir madalyonu bara çarparak birbirlerine "meydan okurlardı". Mevcut herhangi bir üye madalyonu yanında değilse, meydan okuyan ve madeni parası olan herkes için bir içki ısmarlamak zorundaydı. Diğer tüm üyelerin madalyonları yanındaysa, meydan okuyan herkese içki ısmarlamak zorundaydı.

Gizli El Sıkışma

Haziran 2011'de Savunma Bakanı Robert Gates, yaklaşan emekliliğinden önce Afganistan'daki askeri üsleri gezdi. Yol boyunca, Silahlı Kuvvetler'deki düzinelerce erkek ve kadınla, çıplak gözle bakıldığında basit bir saygı alışverişi gibi görünen bir şekilde el sıkıştı. Aslında, alıcı için içinde bir sürpriz olan gizli bir el sıkışmaydı - özel bir Savunma Bakanı meydan okuma parası.

Tüm meydan okuma paraları gizli el sıkışmayla geçmez, ancak birçok kişinin sürdürdüğü bir gelenek haline gelmiştir. Kökeni, 20. yüzyılın başında İngiliz ve Güney Afrika sömürgecileri arasında yapılan İkinci Boer Savaşı'na dayanıyor olabilir. İngilizler, paralı asker statüleri nedeniyle cesaret madalyası kazanamayan birçok paralı askeri çatışma için işe aldı. Ancak, bu paralı askerlerin komutanının bunun yerine konaklama alması alışılmadık bir durum değildi. Hikayeler, astsubayların genellikle haksız yere ödüllendirilmiş bir subayın çadırına gizlice girip madalyayı kurdeleden kestiğini söyler. Daha sonra, halka açık bir törenle, hak eden paralı askeri öne çağırır ve madalyayı avuçlarına alarak elini sıkar, dolaylı olarak hizmeti için ona teşekkür etmenin bir yolu olarak onu askere uzatırlar.

Özel Kuvvetler Madeni Paraları

Challenge coin'ler Vietnam Savaşı sırasında popülerlik kazanmaya başladı. Bu dönemdeki ilk coin'ler Ordu'nun 10. veya 11. Özel Kuvvetler Grubu tarafından yaratıldı ve bir tarafına birliğin ambleminin damgalandığı sıradan bir para biriminden biraz daha fazlasıydı, ancak birlik içindeki adamlar bunları gururla taşıyordu.

Ancak daha da önemlisi, alternatif olan mermi kulüplerinden çok daha güvenliydi; üyeleri her zaman tek bir kullanılmamış mermi taşıyordu. Bu mermilerin çoğu, bir görevi başarıyla tamamlamanın ödülü olarak veriliyordu ve artık yenilgi kaçınılmazsa teslim olmak yerine kendinize karşı kullanabileceğiniz bir "son çare mermisi" olduğu düşünülüyordu. Elbette mermi taşımak, bir maçoluk gösterisinden biraz daha fazlasıydı; bu yüzden tabanca veya M16 mermileriyle başlayan şey, kısa sürede .50 kalibre mermilere, uçaksavar mermilerine ve hatta birbirlerini alt etme çabasıyla top mermilerine dönüştü.

Ne yazık ki, bu mermi kulübü üyeleri barlarda birbirlerine "The Challenge" sunduklarında, bu gerçek mühimmatı masaya çarptıkları anlamına geliyordu. Ölümcül bir kaza olabileceğinden endişe eden komuta, mühimmatı yasakladı ve bunun yerine sınırlı sayıda Özel Kuvvetler madeni paraları koydu. Kısa süre sonra neredeyse her birliğin kendi madeni parası oldu ve hatta bazıları özellikle zorlu savaşlar için anı paraları bastırıp hikayeyi anlatmak için yaşayanlara dağıttılar.

Başkan (ve Başkan Yardımcısı) Challenge Coin'leri

Bill Clinton'dan başlayarak her başkanın kendine özgü bir meydan okuma parası oldu ve Dick Cheney'den bu yana da başkan yardımcısının bir tane var.

Genellikle birkaç farklı Başkanlık madeni parası vardır: biri göreve başlama töreni için, biri yönetimini anmak için ve biri de genellikle hediyelik eşya dükkanlarında veya çevrimiçi olarak halka açık olarak mevcuttur. Ancak yalnızca dünyanın en güçlü adamının elini sıkarak alınabilen özel, resmi bir başkanlık madeni parası vardır. Muhtemelen tahmin edebileceğiniz gibi, bu tüm meydan okuma madeni paralarının en nadir ve en çok arananıdır.

Başkan kendi takdirine bağlı olarak madeni para dağıtabilir, ancak bunlar genellikle özel günler, askeri personel veya yabancı ileri gelenler için ayrılmıştır. George W. Bush'un madeni paralarını Orta Doğu'dan dönen yaralı askerler için ayırdığı söylenir. Başkan Obama bunları oldukça sık dağıtır, özellikle de Air Force One'daki merdivenlerde görev yapan askerlere.

Askeriyenin Ötesinde

Challenge coin'leri artık birçok farklı organizasyon tarafından kullanılıyor. Federal hükümette, Gizli Servis ajanlarından Beyaz Saray çalışanlarına ve Başkan'ın kişisel uşaklarına kadar herkesin kendi coin'leri var. Muhtemelen en havalı coin'ler, Beyaz Saray Askeri Yardımcıları için olanlardır; atom futbolu taşıyan kişilerdir; coin'leri doğal olarak bir futbol topu şeklindedir.

Ancak, kısmen çevrimiçi özel madeni para şirketleri sayesinde, herkes bu geleneğe katılıyor. Bugün, polis ve itfaiye teşkilatlarının madeni paraya sahip olması, Lions Kulübü ve İzciler gibi birçok sivil kuruluşun sahip olması alışılmadık bir durum değil. Hatta 501. Lejyon'un Star Wars cosplay'cileri, Harley Davidson sürücüleri ve Linux kullanıcılarının bile kendi madeni paraları var. Challenge madeni paraları, sadakatinizi her zaman, her yerde göstermenin uzun ömürlü, oldukça koleksiyonluk bir yolu haline geldi