Challenge Coin'ler Nasıl Görünüyor?

Genellikle, meydan okuma paraları yaklaşık 3,8 ila 5 cm çapında ve yaklaşık 0,8 cm kalınlığındadır, ancak stilleri ve boyutları büyük ölçüde değişir; hatta bazıları kalkan, beşgen, ok ucu ve künye gibi sıra dışı şekillerde bile gelir. Paralar genellikle kalay, bakır veya nikelden yapılır ve çeşitli kaplama seçenekleri mevcuttur (bazı sınırlı sayıda üretilen paralar altın kaplamalıdır). Tasarımlar, kuruluşun amblemi ve sloganının işlendiği basit bir desen olabileceği gibi, mine vurguları, çok boyutlu tasarımlar ve kesikler de içerebilir.

Challenge Coin'in Kökenleri

Madeni para basma geleneğinin neden ve nerede başladığını kesin olarak bilmek neredeyse imkansız. Kesin olan bir şey var: Madeni paralar ve askerlik hizmeti, modern çağımızdan çok daha eskilere dayanıyor.

Cesaretleri karşılığında parasal olarak ödüllendirilen bir askerin bilinen en eski örneklerinden biri Antik Roma'da yaşanmıştır. Bir asker o gün savaşta iyi performans gösterirse, normal günlük ücretini ve ayrıca bir de ikramiye olarak para alırdı. Bazı kaynaklar, paranın ait olduğu lejyonun işaretiyle özel olarak basıldığını ve bu nedenle bazı erkeklerin paralarını kadınlara ve şaraba harcamak yerine hatıra olarak sakladıklarını söyler.

Günümüzde, orduda madeni para kullanımı çok daha incelikli. Birçok madeni para, özellikle askeri bir operasyonda görev alanlar için, iyi yapılmış bir iş için takdir göstergesi olarak hâlâ dağıtılsa da, bazı yöneticiler bunları neredeyse bir koleksiyona ekleyebilecekleri kartvizit veya imza gibi takas ediyorlar. Ayrıca, bir askerin belirli bir birimde görev yaptığını kanıtlamak için kimlik kartı gibi kullanabileceği madeni paralar da var. Sivillere tanıtım amacıyla dağıtılan veya hatta bağış toplama aracı olarak satılan madeni paralar da mevcut.

İlk Resmi Challenge Coin...Belki

Meydan okuma paralarının nasıl ortaya çıktığı kesin olarak bilinmese de, bir hikâye I. Dünya Savaşı'na dayanıyor. Zengin bir subay, adamlarına vermek üzere uçan filonun amblemini taşıyan bronz madalyonlar bastırmıştı. Kısa bir süre sonra, genç uçan aslardan biri Almanya üzerinde vurularak esir alındı. Almanlar, boynunda taşıdığı madalyonun içinde bulunduğu küçük deri kese dışında üzerindeki her şeyi aldılar.

Pilot kaçıp Fransa'ya gitti. Ancak Fransızlar casus olduğuna inanıp onu idama mahkûm ettiler. Pilot, kimliğini kanıtlamak için madalyonu gösterdi. Bir Fransız askeri nişanı tesadüfen tanıyınca idam ertelendi. Fransızlar kimliğini doğruladı ve onu birliğine geri gönderdi.

En eski meydan okuma paralarından biri, Kore Savaşı sırasında askerleri için 17. Piyade Alayı'ndan Albay "Buffalo Bill" Quinn tarafından basılmıştır. Madeni paranın bir yüzünde yaratıcısına bir saygı duruşu olarak bir bizon, diğer yüzünde ise alayın arması yer almaktadır. Askerlerin deri bir kese yerine boyunlarında taşıyabilmeleri için üst kısmına bir delik açılmıştır.

Meydan Okuma

Hikayeler, meydan okumanın II. Dünya Savaşı'ndan sonra Almanya'da başladığını söylüyor. Orada görevli Amerikalılar, yerel "pfennig çekleri" geleneğini benimsediler. Pfennig, Almanya'daki en düşük değerli madeni paraydı ve çek okunduğunda yanınızda yoksa, biraları satın almak zorundaydınız. Bu, bir pfennig'den bir birlik madalyonuna dönüştü ve üyeler, bir madalyonu bara vurarak birbirlerine "meydan okurlardı". Mevcut herhangi bir üyenin madalyonu yoksa, meydan okuyan ve madeni parası olan herkes için bir içki ısmarlamak zorundaydı. Diğer tüm üyelerin madalyonları varsa, meydan okuyan herkese içki ısmarlamak zorundaydı.

Gizli El Sıkışma

Haziran 2011'de, Savunma Bakanı Robert Gates, yaklaşan emekliliğinden önce Afganistan'daki askeri üsleri gezdi. Bu esnada, Silahlı Kuvvetler'den onlarca erkek ve kadınla, çıplak gözle bakıldığında basit bir saygı alışverişi gibi görünen bir şekilde el sıkıştı. Aslında bu, alıcı için içinde bir sürpriz olan gizli bir el sıkışmaydı: özel bir Savunma Bakanı ödül parası.

Tüm meydan okuma paraları gizli el sıkışmayla dağıtılmaz, ancak birçok kişinin sürdürdüğü bir gelenek haline gelmiştir. Kökeni, 20. yüzyılın başında İngiliz ve Güney Afrikalı sömürgeciler arasında yapılan İkinci Boer Savaşı'na dayanıyor olabilir. İngilizler, paralı asker statüleri nedeniyle cesaret madalyası kazanamayan birçok paralı asker kiraladı. Ancak, bu paralı askerlerin komutanının bunun yerine konaklama alması alışılmadık bir durum değildi. Hikayeler, astsubayların genellikle haksız yere ödüllendirilmiş bir subayın çadırına gizlice girip madalyayı kurdeleden kestiğini söyler. Daha sonra, halka açık bir törenle, hak eden paralı askeri çağırır, madalyayı avuçlarına alarak elini sıkar ve dolaylı olarak hizmetleri için teşekkür etmenin bir yolu olarak madalyayı askere uzatırlar.

Özel Kuvvetler Madeni Paraları

Meydan okuma madeni paraları Vietnam Savaşı sırasında popülerlik kazanmaya başladı. Bu dönemdeki ilk madeni paralar, Ordunun 10. veya 11. Özel Kuvvetler Grubu tarafından basıldı ve bir tarafına birliğin amblemi basılmış sıradan bir para biriminden biraz daha fazlasıydı, ancak birlikteki askerler bunları gururla taşıyordu.

Daha da önemlisi, alternatifi olan ve üyelerinin her zaman tek bir kullanılmamış mermi taşıdığı mermi kulüplerinden çok daha güvenliydi. Bu mermilerin çoğu, bir görevden sağ çıkmanın ödülü olarak veriliyordu ve artık yenilgi kaçınılmaz göründüğünde teslim olmak yerine kendi üzerinizde kullanabileceğiniz bir "son çare mermisi" olduğu düşünülüyordu. Elbette mermi taşımak, bir erkeklik gösterisinden başka bir şey değildi; bu yüzden başlangıçta tabanca veya M16 mermileriyle başlayan bu durum, kısa sürede .50 kalibre mermilere, uçaksavar mermilerine ve hatta birbirlerini alt etme çabasıyla top mermilerine dönüştü.

Ne yazık ki, bu mermi kulübü üyeleri barlarda birbirlerine "Meydan Okuma" teklif ettiklerinde, masaya gerçek mühimmat fırlatıyorlardı. Ölümcül bir kaza olabileceğinden endişelenen komutanlık, mühimmatı yasakladı ve yerine sınırlı sayıda Özel Kuvvetler madeni paraları koydu. Kısa süre sonra neredeyse her birliğin kendi madeni parası oldu ve hatta bazıları, özellikle zorlu savaşlar için, hayatta kalıp hikayelerini anlatanlara dağıtmak üzere hatıra paraları bastırdı.

Başkan (ve Başkan Yardımcısı) Challenge Coin'leri

Bill Clinton'dan başlayarak her başkanın kendine özgü bir meydan okuma parası oldu ve Dick Cheney'den bu yana da başkan yardımcısının bir tane var.

Genellikle birkaç farklı Başkanlık madeni parası bulunur: biri yemin töreni için, biri yönetimini anmak için ve biri de genellikle hediyelik eşya dükkanlarında veya internette halka açık olarak satılır. Ancak, yalnızca dünyanın en güçlü adamının elini sıkarak alabileceğiniz özel ve resmi bir başkanlık madeni parası vardır. Tahmin edebileceğiniz gibi, bu, tüm meydan okuma madeni paraları arasında en nadir ve en çok arananıdır.

Başkan kendi takdirine bağlı olarak madeni para dağıtabilir, ancak bunlar genellikle özel günler, askeri personel veya yabancı ileri gelenler için ayrılmıştır. George W. Bush'un madeni paralarını Orta Doğu'dan dönen yaralı askerler için ayırdığı söylenir. Başkan Obama da bunları oldukça sık dağıtır, özellikle de Air Force One'da merdivenlerde bekleyen askerlere.

Askeriyenin Ötesinde

Meydan okuma madeni paraları artık birçok farklı kuruluş tarafından kullanılıyor. Federal hükümette, Gizli Servis ajanlarından Beyaz Saray çalışanlarına ve Başkan'ın kişisel uşaklarına kadar herkesin kendi madeni paraları var. Muhtemelen en havalı madeni paralar, atom futbol topunu taşıyan Beyaz Saray Askeri Danışmanları için olanlardır; bu kişilerin madeni paraları da doğal olarak futbol topu şeklindedir.

Ancak, kısmen çevrimiçi özel madeni para şirketleri sayesinde herkes bu geleneğe katılıyor. Günümüzde, polis ve itfaiye teşkilatlarının madeni paraya sahip olması, Lions Kulübü ve İzciler gibi birçok sivil toplum kuruluşunun da madeni paraya sahip olması alışılmadık bir durum değil. Hatta 501. Lejyon'un Star Wars cosplay'cileri, Harley Davidson sürücüleri ve Linux kullanıcılarının bile kendi madeni paraları var. Meydan okuma madeni paraları, bağlılığınızı her zaman, her yerde göstermenin uzun ömürlü ve koleksiyon değeri yüksek bir yolu haline geldi.